Το 2008 η Nike παρουσίασε μια απ' τις πιο καινοτόμες τεχνολογίες των τελευταίων δεκαετιών, αυτή του Flywire. Ανεπτυγμένη από τον Jay Meschter, υπεύθυνο του τμήματος καινοτομιών της Nike, που επιθυμούσε να μειώσει το βάρος των αθλητικών παπουτσιών χωρίς να θυσιάζεται η αντοχή, η συνοχή και η σταθερότητα τους. 'Εως το 2008 τα υλικά που κυρίως χρησιμοποιούνταν ήταν δέρμα, mesh, καμβάς, σουέτ και άλλα υλικά τα οποία πολλές φορές συνδυάζονταν και επικαλύπτονταν ώστε να επιτευχθεί η βασική δομή του παπουτσιού, περιορίζοντας ταυτόχρονα την ελεύθερη κίνηση του ποδιού. Έτσι, γεννήθηκε η ιδέα του Flywire υλικού που συνδυάζει αντοχή και ταυτόχρονη μείωση του βάρους του αθλητικού παπουτσιού.
Η τεχνολογία Flywire είναι εμπνευσμένη από τα καλώδια που τοποθετούνται στις γέφυρες και τις συγκρατούν χωρίς όμως να τις περιορίζουν επιτρέποντας τους ορισμένες κινήσεις όπως ταλάντωση, επέκταση κά. Το υλικό κατασκευής τους ονομάζεται Vectram και παράγεται από την Γιαπωνέζικη εταιρεία Kuraray και είναι πανάλαφρο, ελαστικό, ανθεκτικό και λεπτότερο ακόμη και από την ανθρώπινη τρίχα, ενώ είναι και σχετικά πολύ φθηνό. Με τη χρησιμοποίηση Flywire μόνο σε βασικά σημεία ενός αθλητικού παπουτσιού επιτυγχάνεται δραστικότατη μείωση του βάρους του που φθάνει ακόμη και το 50%, χωρίς να θυσιάζεται κάτι σε υποστήριξη και κρατήματα.
Η τεχνολογία Flywire έκανε ντεμπούτο το 2008 κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, σε όλα τα αθλήματα στα οποία μπορούσε να υπάρξει αθλητικό παπούτσι της Nike. Όσο αφορά τα μπασκετικά παπούτσια τα καλώδια ενσωματώθηκαν στο μοντέλο Hyperdunk που φορούσε ο Kobe Bryant. Εκτός των υποδημάτων της, η Nike πλέον εφαρμόζει τη νέα τεχνολογία ακόμη και σε προϊόντα ενδυμασίας.
