29 Νοεμβρίου 2017

Η δεύτερη signature σειρά παπουτσιών του Kyrie Irving

 Το πε και το έκανε τελικά η Nike! Πριν μερικές βδομάδες είχε διαρρεύσει στο διαδίκτυο πως η Nike ετοίμαζε μια ακόμη σειρά μπασκετικών παπουτσιών για τον πιο πολυσυζητημένο μπασκετμπολίστα του φετινού καλοκαιριού (σόρρυ Lonzo) αλλά λίγοι την πίστεψαν. Ο Uncle Drew, κατά κόσμο Kyrie Irving, θα έχει από φέτος μια ακόμη εναλλακτική στη διάθεσή του σε περίπτωση που επιθυμεί να φορέσει κάτι άλλο πέρα των μοντέλων της επίσημης signature σειράς του. Η Nike συνηθίζει άλλωστε να "ιδρύει" δεύτερες ή και τρίτες signature σειρές για τους υπέρλαμπρους αστέρες του NBA που χει στο ενεργητικό της με τη προϋπόθεση βέβαια αυτές να είναι υποδεέστερες τεχνολογικά αλλά και σχεδιαστικά σε σχέση με την εκάστοτε og σειρά. Έτσι μετά τις σειρές Venomenon και Mentality του Kobe, τις Soldier και Ambassador του LeBron και την KDtrey5 του Durant αναμένεται δούμε και μια δεύτερη σειρά για χάρη του Kyrie Irving.
Στις πρώτες ανεπίσημες φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν προχθές βλέπουμε μια συμπαθέστατη κατασκευή το άνωθεν μέρος της οποίας φαίνεται να αξιοποιεί ένα είδος mesh με κατιτίς από woven αν και δε θεωρώ απίθανο να πρόκειται για 100% woven μιας κι αυτό το υλικό χρησιμοποιήθηκε στα δύο απ' τα τρία Kobe Mentality που ως γνωστόν είναι η δεύτερη low-budget σειρά του Black Mamba. Θα μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση αν η ενδιάμεση σόλα δεν προέρχεται από phylon υλικό ενώ αντιθέτως με εκπλήσσει ευχάριστα το γεγονός πως στο έμπροσθεν μέρος του παπουτσιού βρίσκεται εγκατεστημένος ένας θύλακας Zoom Air. Η χάραξη της εξωτερικής σόλας μάλλον έχει δανειστεί στοιχεία από το Kyrie 4 ή ορθότερα από τη ρέπλικά του την οποία βλέπουμε να "σουλατσάρει" εδώ κι αρκετό καιρό στο διαδίκτυο. Σα σχέδιο τώρα θα έλεγα πως το "φθηνότερο" Kyrie περιλαμβάνει στοιχεία του επερχόμενου ορίτζιναλ Kyrie όπως είναι η χαρακτηριστική μικρή οροσειρά στο εξωτερικό πλαϊνό του ενώ το χρωματικό μοτίβο στο ίδιο σημείο παραπέμπει στο πρωτότοκο Kyrie. Το λογότυπο του παίχτη είναι τοποθετημένο στα συνήθη σημεία για Kyrie πατούμενο ενώ δε λείπουν απ' αυτό ούτε τα γνωστά του μότο (H+H).
Τώρα αν με ρωτάτε πως γίνεται μια ήδη low-budget signature σειρά να αποκτά μια ακόμη φθηνότερη σειρά είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο. Προφανώς η Nike έχει ζυγίσει τα πράγματα κι έχει υπολογίσει πως η αγωνιστική εξέλιξη του Irving όντας πλέον ο ηγέτης της ιστορικότερης ομάδας του NBA θα χει μονάχα θετικό πρόσημο γι' αυτήν και γι' αυτό έσπευσε να εξαργυρώσει από νωρίς τον ντόρο που χει αναπτυχθεί γύρω από το όνομά του. Η τιμή καθώς και η ημερομηνία κυκλοφορίας του παραμένουν ακόμα άγνωστες.


Read more »

26 Νοεμβρίου 2017

Adidas D Rose 8 (Knicks)

Για όσους επισκέπτονται τακτικά το blog γνωρίζουν πως είμαι fan των Chicago Bulls μέχρι το κόκαλο κάτι που οφείλεται στο γεγονός πως η περίοδος της ενηλικίωσής μου συνέπεσε με τη δυναστεία των Ταύρων. Μετά την αποχώρηση του GOAT η ομάδα άρχισε να βολοδέρνει στις τελευταίες θέσεις κατάταξης όχι μόνο της ανατολικής περιφέρειας αλλά και ολόκληρης της λίγκας. Η κατάσταση φάνηκε πως άρχισε να αναστρέφεται όταν στην ομάδα κατέφθασε ο Derrick Rose που δυστυχώς δε του έμελλε να αλλάξει το ρου της ιστορίας στο NBA. Παρ' όλα αυτά εξακολουθεί να παραμένει ένας από τους τρεις εν ενεργεία NBAers που λατρεύω κι αυτό είναι ολοφάνερο άλλωστε απ' το αριθμό των signature παπουτσιών του που έχω στη συλλογή μου. Το φετινό D Rose μπορεί να μη δείχνει τόσο "εύπορο" εμφανισιακά όμως η Adidas ως είθισται τα τελευταία χρόνια φρόντισε να κυκλοφορήσει μια ακόμη έκδοση με άλλο πρωταγωνιστή για το άνωθεν τμήμα του παπουτσιού.
Το παρουσιαζόμενο D Rose 8 που διαδικτυακά του χει προσαφθεί το παρατσούκλι "Knicks" αποδεικνύει περίτρανα πως οι αθλητικές εταιρείες θέτουν από νωρίς σε λειτουργία τις μηχανές τους για τη παραγωγή των επερχόμενων μπασκετικών - και όχι μόνο - παπουτσιών τους χωρίς να γνωρίζουν εκ του ασφαλούς που πρόκειται να αγωνίζεται την ερχόμενη σεζόν ο παίχτης. Αυτό συμβαίνει στη σειρά για δεύτερη συνεχή χρονιά ενώ ανάλογες καταστάσεις έχουν βιώσει κι άλλες signature σειρές (βλέπε Nike LeBron 9).  Η μοναδική και κραυγαλέα διαφορά του D Rose 8 που βλέπετε σε σχέση με τις εκδόσεις που κυκλοφόρησαν πρώτες είναι το βασικό υλικό κατασκευής του κελύφους. Σ' αυτή την έκδοση αξιοποιείται ένας είδος μεταξύ mesh και jacquard υλικού με το δεύτερο να είναι από τα τελευταία υλικά που πρώτη εισήγαγε η Adidas και "υιοθετήθηκε" για πρώτη φορά σε μπασκετικό από το D Lillard 2. Το υλικό που χει τοποθετηθεί στο συγκεκριμένο D Rose προσδίδει επιπρόσθετη "σκληράδα" στο άνωθεν μέρος ενώ παράλληλα προσφέρει τη δυνατότητα για άπειρους χρωματικούς συνδυασμούς και ομολογουμένως το αποτέλεσμα είναι ιδιαίτερα κολακευτικό. Δε γνωρίζω αν το ασπρο-γαλάζιο μοτίβο αποτελεί μια ψηφιακή απεικόνιση κάποιας περιοχής με την οποία συνδέεται ο Derrick όπως συνέβαινε με το adiZero Rose 2.5 ή αν πρόκειται απλά για μια τυχαία ύφανση. Αυτή η αλλαγή υλικού δόμησης του κελύφους μαζί με την επιλογή χρησιμοποίησης συμπαγούς εξωτερικής σόλας είναι όλες κι όλες οι διαφορές που έχει η εν λόγω έκδοση από τις υπόλοιπες που κυκκλοφόρησαν και κυκλοφορούν στην αγορά.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον όγδοο D Rose το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να κλικάρετε επάνω στον ακόλουθο σύνδεσμο: http://greeksneakcollector.blogspot.com/2017/10/adidas-d-rose-8-whitesolid-blue.html


Read more »

22 Νοεμβρίου 2017

Air Jordan IX (White/Black)

Ήταν 6 Οκτωβρίου του 1993 όταν ο μεγαλύτερος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών ανακοίνωνε την πρόωρη απόσυρση του από την ενεργό δράση. Η απόφαση του τότε 30χρονου Michael Jordan σόκαρε έναν ολόκληρο πλανήτη και εξακολουθεί να παραμένει ανεξήγητη μέχρι σήμερα ενώ δεκάδες "θεωρίες συνωμοσίας" έχουν αναπτυχθεί γύρω από την απρόσμενη αποχώρησή του. Ο Αέρινος βρισκόταν εκείνη τη περίοδο στο απόγειο της δόξας του με εκατοντάδες ατομικές διακρίσεις και έχοντας μόλις ολοκληρώσει το πρώτο μυθικό three-peat στην ιστορία των Chicago Bulls. Αυτό φυσικά δεν απέτρεψε τη συνέχεια της signature σειράς παπουτσιών του μιας και το Air Jordan IX είχε προ πολλού σχεδιαστεί και ετοιμαζόταν να κυκλοφορήσει τον Νοέμβριο του 1993. Αρχιτέκτονας του ένατου Air Jordan δε μπορούσε να είναι άλλος από τον Tinker Hatfield που προσπάθησε στο συγκεκριμένο μοντέλο να τονίσει τη παγκόσμια απήχηση που χε ο ξακουστός αθλητής με το νούμερο 23. Σε αυτή τη προσπάθεια είχε και τη πολύτιμη αρωγή ενός ακόμη σχεδιαστή του Mark Smith, ενός μετρ των σχεδιαστικών λεπτομερειών, αφού το εν λόγω πατούμενο έχει "προικιστεί" με ουκ ολίγες σχεδιαστικές λεπτομέρειες και συμβολισμούς.
Το Air Jordan IX αποτελεί μια κατασκευή που υιοθετεί πολλές από τις τεχνολογίες αλλά και τα υλικά που χουμε δει σε προγενέστερα μοντέλα της έως τότε σειράς. Έτσι λοιπόν το δέρμα δε γινόταν να μην είναι ο βασικός μέτοχος ή καλύτερα μεγαλομέτοχος στη σύσταση του κελύφους του AJ9. Επόμενος εταίρος και με ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό το durabuck υλικό που καλύπτει την περίμετρο του κελύφους ενώ μια mesh-άτη γλώσσα ολοκληρώνει το άνω μέρος της κατασκευής. Η φιλοσοφία του inner-bootie βρίσκει εφαρμογή σε ένα ακόμη μοντέλο της σειράς ενώ για πρώτη και τελευταία φορά κάνει την εμφάνισή του το σύστημα quick-lace που δεν είναι κάτι άλλο από πλαστικές οπές κατάλληλα διαμορφωμένες ώστε να "γλιστρούν" με περίσσεια άνεση τα κορδόνια κατά τη διέλευσή τους μέσα από αυτές. Κι αφού το AJ9 είναι γέννημα θρέμμα των middle 90s δε γινόταν να απουσιάζει απ' αυτό η ενδιάμεση σόλα από πολυουρεθάνη μέσα στην οποία βρίσκονται "εγκλωβισμένοι" δύο κλασικού τύπου αεροθάλαμοι (Air) στα συνήθη ύποπτα μέρη (έμπροσθεν και φτέρνα) για μπασκετικό της Nike. Τέλος, για πρώτη φορά στη σειρά έχουμε μια εξωτερική σόλα με ένα απίστευτα ιδιόμορφο μοτίβο χάραξης καθώς διαθέτει πολλές μα πάρα πάρα πολλές λεπτομέρειες για τις οποίες θα κάνουμε εκτενή αναφορά στη συνέχεια της παρούσας ανάρτησης.
Σχεδιαστικά το Air Jordan IX μπορεί να παραπέμπει σε πατούμενο του ακαταλαβίστικου κατ' εμέ baseball, άθλημα με το οποίο καταπιάστηκε - ανεπιτυχώς - ο MJ όσο διάστημα έμεινε εκτός παρκέ, παρ' όλα αυτά όμως το παρουσιαστικό του δεν οφείλεται σε αυτό τον λόγο. Ο Hatfield αποφάσισε να σχεδιάσει ένα μινιμαλιστικό και συνάμα σικάτο μοντέλο αφήνοντας κατά μέρους τις χοντροκομμένες γραμμές των περασμένων χρόνων. Έτσι έχουμε ένα κέλυφος με καθαρές γραμμές χωρίς περίπλοκες και συνεχείς επικαλύψεις με το Jumpman να εμφανίζεται σε σμίκρυνση και μόνο στο "βουνοκορφή" της εξωτερικής σόλας. Έναν ακόμη μίνι-Jumpman συναντάμε και στο heel tab όπου στέκεται μπροστά από τη Γη συμβολίζοντας έτσι τη παγκόσμια επιρροή που ασκούσε κι ασκεί ο GOAT. Από δω και πέρα όλες οι καλλιτεχνικές ανησυχίες του Smith απεικονίζονται στις σόλες του ζεύγους. Στην αριστερή σόλα βρίσκονται χαραγμένες οι λέξεις CΠΟΡΤ (Σπορ, Ρώσικα), Uhuru (Ανεξαρτησία, Σουαχίλι), Cвобода (Ελευθερία, Ρώσικα), Athletisch (Αθλητισμός, Γερμανικά) και Muundaji (Ελπίδα, Σουαχίλι). Στο αντίστοιχο σημείο του δεξιού παπουτσιού έχουν χαραχτεί οι λέξεις Dedie (Αφοσίωση, Γαλλικά), Fuerza (Δύναμη, Ισπανικά), Intenso (Ένταση, Ιταλικά), Liberte (Ελευθερία, Γαλλικά) και Anmutig (Με χάρη, Γερμανικά). Αυτές είναι κι οι μοναδικές διαφορές που εμφανίζουν μεταξύ τους οι σόλες. Το εναπομείναν μοτίβο χάραξης είναι κοινό και για τα δύο μέρη και περιλαμβάνει κάποιες Γιαπωνέζικες λέξεις, την υδρόγειο σφαίρα, το σωτήριο έτος 1994 που χει συμπτυχθεί με ένα αστέρι και τέλος στη περιοχή της φτέρνας ένας μεγάλος Jumpman που ξεπροβάλλει μέσα από το θρυλικό 23.
Το Air Jordan IX κυκλοφόρησε το 1993 σε τέσσερις χρωματισμούς και όλος περιέργως η ασπρόμαυρη έκδοση ποτέ δεν είχε κάποιο συγκεκριμένο παρατσούκλι εν αντιθέσει με τα υπόλοιπα τρία (Powder Blue, Olive, Charcoal). Το AJ9 κατέχει ορισμένες πρωτιές για τις οποίες δικαίως υπερηφανεύεται αφού κανένα άλλο μοντέλο της 32χρονης σειράς δε διαθέτει τόσα πολλά "παράσημα". Υπήρξε το πρώτο μοντέλο που κυκλοφόρησε ενώ ο MJ απουσίαζε από το άθλημα αλλά και το πρώτο πατούμενο που δε ντεμπούταρε ο ίδιος αν και τελικώς το φόρεσε σε επίσημο αγώνα του NBA περίπου είκοσι χρόνια αργότερα όταν και υπήρξε μέλος των Washington Wizards. Επίσης, είναι εκείνο το μοντέλο που έδωσε το έναυσμα για τη κατασκευή προσωπικών (PE) εκδόσεων με τους BJ Armstrong, Eddie Jones, Mitch Richmond και μετέπειτα ο Kobe Bryant με τα δικά του AJ IX να επωφελούνται αυτής της νέας προωθητικής ιδέας. Τέταρτον, ήταν το πρώτο AJ που συστήθηκε στο αγοραστικό κοινό μέσω κινηματογραφικής ταινίας (Space Jam) και όχι μέσα από κάποιο παρκέ του NBA. Τέλος, το AJ9 είναι εκείνο το μοντέλο που επιλέχθηκε να "κοσμήσει" το διάσημο μπρούντζινο άγαλμα του Μιχαλάκη που βρίσκεται έξω από το United Center, γεγονός που το καθιστά πλέον αθάνατο. Πρώτη φορά επανακυκλοφόρησε το 2002 κι έκτοτε σχεδόν κάθε χρόνο επανεμφανίζεται τόσο στις og εκδόσεις του αλλά και σε νεότερες με ορισμένες εξ' αυτών (Cool Grey, Photo Blue, Barons, The Spirit) να χουν αξιοζήλευτη χρωματική σύνθεση. Το παρουσιαζόμενο ασπρόμαυρο AJ9 κυκλοφόρησε τον περασμένο Δεκέμβρη ένεκα των 20 χρόνων από την προβολή της προαναφερθείσας ταινίας κινουμένων σχεδίων κι είχε για συντροφιά την "Space Jam" έκδοση του Air Jordan XXXI αλλά και το αυθεντικότατο "Space Jam" Air Jordan XI.


Read more »

18 Νοεμβρίου 2017

Η τεχνολογία Air από τη Nike

Η σημαντικότερη τεχνολογία που αναπτύχθηκε στο τομέα των αθλητικών υποδημάτων είναι πέρα κάθε αμφιβολίας αυτή της Air από τη Nike. Μπορεί σήμερα η τεχνολογία Nike Air να θεωρείται ξεπερασμένη και παλιομοδίτικη όμως ήταν αυτή που "συντρόφευε" για πάνω από μια 25ετία τα περισσότερα αθλητικά παπούτσια της Nike, ήταν αυτή στην οποία βασίστηκαν αρκετές απ' τις νεότερες τεχνολογίες, ήταν αυτή που αποτέλεσε το συγκριτικό πλεονέκτημα της Nike απέναντι στους ανταγωνιστές της και την έκανε τη κορυφαία εταιρεία αθλητικής ένδυσης και υπόδησης. Χωρίς καμιά δόση υπερβολής θα έλεγα πως για την ανάδειξή της σε ηγέτιδα εταιρεία στο τομέα της χρωστά πολλά όχι μόνο στους συνιδρυτές της, Bill Bowerman και Phil Knight, αλλά και σε έναν άνθρωπο που κυριολεκτικά μεταμόρφωσε ριζικά την τότε εικόνα και φήμη της swoosh, στον αείμνηστο κύριο Marion Frank Rudy.
Ο Marion Frank Rudy υπήρξε μηχανικός αεροδιαστημικής της NASA που πίστευε ότι πολλές από τις εφαρμογές-τεχνολογίες που ανέπτυσσε η Αμερικάνικη Υπηρεσία, μπορούσαν να χρησιμεύσουν και στη καθημερινότητα επί της Γης. Το 1969 εγκατέλειψε τη NASA και αποφάσισε να συνεχίσει τη καριέρα ως ανεξάρτητος εφευρέτης με περισσότερες από 250 πατέντες. Με το jogging να είναι το αγαπημένο είδος άθλησης εκείνη την εποχή, διαπίστωσε πως τα άκρα των αθλητών καταπονούνταν σε σημαντικό βαθμό καθώς απορροφούσαν όλους τους κραδασμούς. Με βάση την εμπειρία τόσων χρόνων στη NASA επινόησε μικρές ελαστικές μεμβράνες μέσα στις οποίες ενσωμάτωσε αέριο μεγάλης πυκνότητας και συνοχής και τις τοποθέτησε σαν πάτους μέσα στα παπούτσια. Την εφεύρεσή του απέρριψαν όλες οι μεγάλες εταιρείες εκτός της μικρής και άσημης τότε Nike, με τον Phil Knight να τεστάρει ο ίδιος την εφεύρεση του Rudy και να ενθουσιάζεται. Η Nike σκέφτηκε να τοποθετήσει την "αεροσακούλα" μέσα στο παπούτσι και κυκλοφόρησε το 1978 στη Χαβάη αλλά σε περιορισμένο αριθμό το Nike Air Tailwind. Μερικοί από τους αθλητές που έλαβαν μέρος στο μαραθώνιο εκείνης της χρονιάς στη Χονολουλού προτίμησαν το συγκεκριμένο running και κατενθουσιάστηκαν, γεγονός που "ανάγκασε" τη Nike ένα χρόνο αργότερα να κυκλοφορήσει ευρέως το Tailwind.
Η Nike περιγράφει το αέριο που χρησιμοποιείται ως "dense gas". Σύμφωνα όμως με τον Rudy και τα στοιχεία καταχώρησης της πατέντας του (US Patent 4219945), πρόκειται για ένα μείγμα πολλών αερίων που αναφέρονται ως "supergases". Γενικότερα "supergases" ονομάζονται οι αλογονωμένοι υδρογονάνθρακες (halogenated hydrocarbons) με εξαίρεση το εξαφθοριούχο θείο (sulfur hexafluoride). Πάντα λάτρευα τη χημεία! Το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας αναφέρει δύο ως τις επικρατέστερες επιλογές, το εξαφθοριούχο αιθάνιο (ehtane hexafluoride) και το εξαφθοριούχο θείο, με τους χημικούς να υποδεικνύουν το δεύτερο ως το επικρατέστερο. Η Nike σε πιο πρόσφατη πατέντας της (US Patent 5042176) αναφέρει πως το αέριο που χρησιμοποιεί πλέον είναι το άζωτο (nitrogen) που είναι οικονομικότερο και φιλικότερο προς το περιβάλλον. Για τη κατασκευή της κάψουλας στο πρώτο δίπλωμα αναφέρονται πολλά πλαστικά και ελαστικά υλικά που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, ωστόσο υποδεικνύεται ως καταλληλότερο το φιλμ πολυουρεθάνης (polyurethane). Σε μετέπειτα καταχωρήσεις αναφέρεται πως γίνεται και χρήση κρυσταλλικών υλικών με σκοπό της ενίσχυση της αντοχής της κάψουλας στο πέρας των χρόνων. Σε νεότερη καταχώρηση πατέντας από τη Nike, αναφέρεται ως καταλληλότερο υλικό κατασκευής της Nike Air κάψουλας η πολυεστερική πολυουρεθάνη (polyester polyol-urethane). Μετά την μεγάλη επιτυχία του Tailwind η αμερικάνικη εταιρεία αποφάσισε να μπει και σε ξένα γι' αυτή χωράφια, πιο συγκεκριμένα στο κλάδο των μπασκετικών παπουτσιών. Η ενσωμάτωση κάψουλας Air μέσα σε ένα μπασκετικό ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα και οι υπεύθυνοι της Nike ξόδεψαν σχεδόν τρία χρόνια ώστε να φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Τελικά η Nike παρουσίασε το 1982 το πρώτο της μπασκετικό που διέθετε την αντικραδασμική τεχνολογία Air και δεν ήταν άλλο από το θρυλικό Nike Air Force 1 δια χειρός Bruce Kilgore βεβαίως-βεβαίως. Το AF1 έφερε πραγματική επανάσταση στο τομέα των μπασκετικών παπουτσιών και έθεσε τα θεμέλια πάνω στα οποία στηρίχθηκε η Nike ώστε να είναι μέχρι και σήμερα η κυρίαρχος στο συγκεκριμένο κλάδο προϊόντων.
Η Nike όμως δεν αναπαύθηκε στις δάφνες των επιτυχιών της και προχώρησε ένα βήμα παραπέρα. Ο φέρελπις νέος τότε Tinker Hatfield, αποφάσισε πως ήρθε η ώρα η τεχνολογία Air να ανέβει επίπεδο και έτσι δημιούργησε το πρώτο running στο οποίο ήταν ορατή η αεροκάψουλα και το ονόμασε Nike Air Max 1. Ο David Forland πειραματίστηκε αρκετά με την επαναστατική τεχνολογία Air και μετά από κάμποσες ελαφρές τροποποιήσεις που είχαν ως στόχο την αύξηση του όγκου της κάψουλας κατάφερε τελικά να την κάνει ορατή ενσωματώνοντάς την μάλιστα στο μοντέλο που σχεδίασε ο Hatfield το 1987. Έκτοτε, η τεχνολογία που εφηύρε ο Rudy μετονομάστηκε σε Air Max η οποία όμως δεν παρέμεινε στάσιμη αλλά συνέχισε να εξελίσσεται και να αλλάζει διαρκώς μορφή. Η αεροκάψουλα Air Max "τσίμπησε" ακόμη λίγο σε όγκο (βλέπε Air Max 90), το 1991 πάχυνε ακόμη 50% και έγινε πιο ορατή από ποτέ (εξού και το Air Max 180) και το 1993 πήρε τη μορφή που χουμε συνηθίσει περισσότερο να βλέπουμε δηλαδή την ορατή κάψουλα στη φτέρνα (Air Max 93). Και εκεί που λες ότι η τεχνολογία έφτασε στα όρια της, κυκλοφορεί η Nike το μυθικότερο και ίσως εμπορικότερο running στην ιστορία της, το Air Max 97 το οποίο έφερε μια τεράστια και πλήρως ορατή αεροκάψουλα που κάλυπτε όλη την ενδιάμεση σόλα του παπουτσιού. Η swoosh έκανε πραγματικά τη τύχη της αλλά δεν σταμάτησε εκεί αφού το R&D τμήμα της συνέχισε τους πειραματισμούς και σχεδόν δέκα χρόνια αργότερα (2006) εμφάνισε τη τεχνολογία Air Max 360 στο ομώνυμο τότε running της στο οποίο η ενδιάμεση σόλα ήταν σχεδόν 100% ορατή από π-α-ν-τ-ο-ύ αφού δεν υπήρχε κανενός είδους foam περιορισμός. Το μοναδικό μειονέκτημα της θεόρατης αυτής αεροκάψουλας ήταν το γεγονός πως δεν διέθετε μεγάλη ευκαμψία κάτι που ο Forland "επιδιόρθωσε" με καθυστέρηση εννέα χρόνων με την πεντακάθαρη αερόσολα του Air Max 2015. Η Nike όντας μια εταιρεία που δε συνηθίζει να επαναπαύεται προχώρησε ένα βήμα παραπέρα και παρουσίασε στις αρχές του 2017 τη νέα τεχνολογία VaporMax. Πρόκειται για μια κατακερματισμένη αερόσολα που αποτελείται από μικρότερους κι ανεξάρτητους αεροθαλάμους που είναι τοποθετημένοι σε στρατηγικά σημεία της επιφάνειας του πέλματος επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα υψηλή απορροφητικότητα των κραδασμών και μέγιστη ευλυγισία.
Όπως ειπώθηκε και νωρίτερα το πρώτο μπασκετικό στο οποίο ενσωματώθηκε η τεχνολογία Air ήταν το θρυλικό Nike Air Force 1 κι από κοντά ακολούθησε το Air Jordan 1. Έκτοτε και σχεδόν όλες οι μπασκετικές σειρές, signature και μη, έχουν υιοθετήσει τη τεχνολογία Nike Air τουλάχιστον μία φορά αν τώρα πλέον τα πιο σύγχρονα μοντέλα δείχνουν μια σαφή προτίμηση στη συγγενή τεχνολογία Zoom Air
Read more »

15 Νοεμβρίου 2017

Testing Nike Kobe A.D. Mid

Μπορεί να μετράμε ήδη ένα χρόνο και κάτι μήνες από τη τελευταία παράσταση του Black Mamba, κατά κόσμο γνωστότερος ως Kobe Bryant όμως αυτό δε φαίνεται να προβλημάτισε τη Nike σχετικά με το μέλλον της signature σειρά του. Έπειτα από κείνη τη στενάχωρη μέρα η swoosh έχει κυκλοφορήσει τρία μοντέλα με το λογότυπο του θρυλικού Laker κι όλα με την ίδια κωδική ονομασία, Kobe A.D. Το τρίτο και τελευταίο (?) AD έχει ως επώνυμό του τη λέξη Mid και δεν έχει απολύτως κανένα κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα με τα AD που έχουν προηγηθεί.
Σα κατασκευή το Nike Kobe A.D. Mid είναι αρκετά προσεγμένη όμως τα συστατικά του μέρη δεν δικαιολογούν το υψηλό αντίτιμο που χρεώνει η εταιρεία για την απόκτησή του. Το κέλυφος του Mid έχει σα βάση ένα τυπικό mesh-άτο bootie σασί πάνω στο οποίο έχει προσκολληθεί ένα συνθετικό ψευτο-suede. Εντός αυτού και εκατέρωθεν των πλευρών περιέχονται μικρά Flywire καλώδια που έχουν επικουρικό ρόλο στο lockdown του παπουτσιού. Το άνωθεν μέρος της κατασκευής ολοκληρώνεται με ένα αρκετά μεγάλο heel counter που χει αφράτη εσωτερική επένδυση και δίνει τη δυνατότητα στη Nike να προβεί σε άπειρες διακοσμητικές απεικονίσεις και σχέδια. Η ενδιάμεση σόλα του είναι εξ' ολοκλήρου κατασκευασμένη από Lunarlon υλικό και ως είθισται για μπασκετικό του Kobe εντός της φτέρνας βρίσκεται τοποθετημένος ένα θύλακας Zoom Air πάχους 15mm. Το νέο δημιούργημα της Nike ολοκληρώνει μια εξωτερική σόλα το υλικό της οποία ποικίλει ανάλογα με την έκδοση σε αντίθεση με το μοτίβο χάραξης που παραμένει σταθερό και παραπέμπει σε ιστό αράχνης. Το A.D. Mid αρχικά παρουσιάστηκε σε πέντε μονόχρωμες εκδόσεις με τη καθεμία να εκπροσωπεί και ένα στοιχεία του περίφημου Mamba Mentality που διακατείχε τον αθλητή. Εκτός του χρώματος διέφεραν στο heel counter όπου το καθένα έφερε κι ένα αποκλειστικό σχέδιο όπως και τα swoosh .
Το Nike Kobe A.D. Mid αφίχθη στην ελληνική αγορά προ μηνός και κυκλοφορεί παράλληλα με κάποιες από τις δεκάδες ορίτζιναλ A.D. εκδόσεις που χουν ξεμείνει συν βέβαια και τη φουτουριστική NXT βερσιόν του. Επειδή όμως τα πολλά λόγια είναι φτώχια καλό θα ήταν να ρίξετε μια ματιά στα performing βιντεάκια που φιλοξενούνται στη συνέχεια της ανάρτησης ώστε να κρίνετε από μόνοι σας αν το Mid A.D. είναι must or bust.

Read more »

12 Νοεμβρίου 2017

Air Jordan XXXII Low (Banned)

Η περσινή φαεινή ιδέα της Jordan Brand να εκκινήσει τη τέταρτη δεκαετία ζωής της δημοφιλέστερης signature μπασκετικής σειράς μέσω της επιστροφής στο παρελθόν στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία. Το Air Jordan XXXI παρουσιάστηκε άρον άρον και συγκεκριμένα μόλις έξι μήνες μετά τη επίσημη εμφάνιση του Air Jordan XXX που από πολλούς θεωρήθηκε ως μια προχειρότητα εκ μέρους της εταιρείας μιας και επρόκειτο ουσιαστικά για κόπια του AJ XX9. Το XXXI ουσιαστικά επανεκκινεί τη σειρά συνδυάζοντας σχεδιαστικά στοιχεία του θρυλικού Air Jordan I με τις τεχνολογίες και τα υλικά του σήμερα. Οι ιθύνοντες της JB επέλεξαν να εμμείνουν σ' αυτή την τακτική και για τη δημιουργία του 32ου πατούμενο της σειράς, με νέο "θύμα" αυτής της δεύτερης "νεκρανάστασης" να είναι το Air Jordan II. Τα επίσημα αποκαλυπτήρια του Air Jordan XXXII έγιναν κοντά στα τέλη Αυγούστου και αποτελεί σχεδιαστική έμπνευση του γνωστού και μη εξαιρετέου Tate Kuerbis. Η JB παράλληλα με το ηλεκτρονικό ανακοινωθέν που εξέδωσε οργάνωσε και μια φαντασμαγορική εκδήλωση που έλαβε χώρα στο Τορίνο τιμώντας έτσι την ιταλική καταγωγή του AJ II. Το 32ο AJ συστήθηκε στο φίλαθλο κοινό ταυτόχρονα στη mid-top και στη low του εκδοχή κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί στην έως τώρα σειρά.
Το Air Jordan XXXII Low σαν κατασκευή δεν παρουσιάζει ουσιαστικές διαφορές από την επίσημη mid-top έκδοση. Το κέλυφος του παπουτσιού κοσμεί ένα μονοκόμματο Flyknit στρώμα που περιμετρικά φέρει πυκνότερη πλέξη σε σχέση με το εναπομείναν μέρος του. Αυτή είναι η παρθενική φορά που κάποιο AJ "ασπάζεται" τη τεχνολογία Flyknit όμως και σε τούτη τη περίπτωση εντός του πλεκτού διαχέονται νήματα (yarn) υψηλής αντοχής. Ακριβώς κάτω απ' το Flyknit κι εκατέρωθεν των πλευρών έχουν τοποθετηθεί υφασμάτινοι ιμάντες μέσα απ' τους οποίους διέρχονται τα κορδόνια του λύνοντας έτσι το μυστήριο της εξαφάνισής τους. Το πίσω τμήμα του κελύφους έχει πολύ πιο άκαμπτη μορφή αφού λειτουργεί ωσάν "νάρθηκας" με πλούσια εσωτερική επένδυση κι έχοντας ως δομικά συστατικά συνθετικό δέρμα και neoprene. Απ' αυτό το μεγαλεπήβολο heel counter ξεπροβάλλουν δύο μικρά ισομεγέθη "πτερύγια" που κατευθύνονται προς τα εμπρός, στα άκρα των οποίων έχουν τοποθετηθεί από δύο ζεύγη οπών ώστε να συμμετέχουν ενεργά στο lockdown του. Επίσης στη ράχη του heel counter έχει προστεθεί ένα TPU πλαίσιο που κατ' εμέ έχει διακοσμητικό ρόλο. Ακολούθως έχουμε μια ενδιάμεση σόλα από phylon υλικό (έκπληξη?) που εντός της βρίσκονται "εγκλωβισμένοι" δύο αυτόνομοι θύλακες Zoom Air στις γνώριμες θέσεις τους, οι κάτω επιφάνειες των οποίων αγγίζουν απευθείας την εξωτερική σόλα ενώ μόνο ο έμπροσθεν θύλακας είναι "ξεσκέπαστος" ώστε να έρχεται σε άμεση επαφή με την λεπτή Pebax πλάκα που ναι βασικότατο στέλεχος της FlightSpeed τεχνολογίας. Η περίτεχνη κατασκευή ολοκληρώνεται με μία ημιδιάφανη εξωτερική σόλα που χει ως μοτίβο χάραξης μικρά επαναλαμβανόμενα τετράγωνα αλλά σύμφωνα με τα λεγόμενα της εταιρείας είναι μια παραλλαγή του λατινικού αριθμού του μοντέλου.
Σα σχέδιο το Air Jordan XXXII Low κατορθώνει να μιμείται τέλεια τον ένδοξο και ισοϋψή προ-προ-προγονό του (AJ II Low) ακόμη και με τις νέες τεχνολογίες που χει εξοπλιστεί. Το Flyknit έχει τον ηγετικό ρόλο όσον αφορά τον χρωματικό στολισμό του μοντέλου και ακολουθεί το τεράστιο heel counter. Το μικρό πλαστικό TPU κομμάτι με τις φαρδιές γρίλιες που χει κολληθεί στη ράχη ναι μεν αποτελεί τη σύγχρονη εκδοχή του αντίστοιχου TPU που διέθετε το 2ο AJ είναι όμως σαφέστατα πιο "τουμπανιασμένο" έτσι ώστε να διατηρούνται τα αγωνιστικά γονίδια του παπουτσιού. Το φετινό AJ αποκαθιστά μια "αδικία" δεκαετιών καθώς το κλασικό Wings λογότυπο επανεμφανίζεται μετά από 30 ολόκληρα χρόνια στο σημείο όπου κάποτε δέσποζε με τη παρουσία του. Αυτή η "αλλαξοπιστία" ανάγκασε το Jumpman λογότυπο να "μεταναστεύσει" στη κορυφή της εξωτερικής πλευράς της λιτής και απέριττης ενδιάμεσης σόλας. Η σύσταση της εξωτερικής σόλας δεν επιλέχθηκε τυχαία να ναι και πάλι ημιδιάφανη αφού η JB αρέσκεται στο να αναγράφονται μηνύματα στο πάτωμα των παπουτσιών της. Στο φετινό J προτιμήθηκε να αναγράφονται - πέρα του λοξού Jumpman - δύο αριθμοί 10.18 που δεν είναι κάτι άλλο από μια ημερομηνία ιδιαιτέρως σημαδιακή για την ιστορία της Nike. Πρόκειται για την ημέρα κατά την οποία ο rookie τότε MJ αγωνίστηκε στον 6ο αγώνα της τότε preseason (1984) φορώντας τα ροσσονέρο Air Jordan I (ή μήπως τελικά ήταν τα Air Ship?) που παραβίαζαν τον κανόνα ομοιομορφίας των εμφανίσεων (Uniformity of uniforms rule) του NBA. Κάπως έτσι προέκυψε το περίφημο "Banned" και για να τιμήσει αυτή την ημέρα η Jordan Brand ανακήρυξε την 10η Οκτώβρη ως "MJ Day".
Όπως ειπώθηκε και νωρίτερα το Air Jordan XXXII ανακοινώθηκε επίσημα τις τελευταίες μέρες του καλοκαιριού που μας πέρασε και τα πρώτα σχόλια από τους ειδήμονες ήταν το λιγότερο διθυραμβικά. Παρουσιάστηκε εις διπλούν στη mid-top εκδοχή του σε δύο όμως εντελώς διαφορετικούς χρωματισμούς, την κατακόκκινη "Rosso Corsa" και τη σχεδόν κατράμι "Banned" ενώ για πρώτη φορά αποκαλύφθηκε ταυτόχρονα και η low εκδοχή την οποία εκθειάζω εδώ και τόση ώρα. Κι αυτή έχει το προσωνύμιο "Banned" αν και ομολογουμένως περισσότερο μου ταιριάζει το "Bred" λόγω χρωμάτων κι ίσως γι' αυτό το λόγο να έραψαν ένα μικρό patch πίσω από κάθε γλώσσα στην οποία απεικονίζεται ένα απαγορευτικό "X". Ο νυν MVP Russell Westbrook ανέλαβε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά να είναι το κεντρικό διαφημιστικό πρόσωπο της σειράς αλλά κι ο πρώτος που το δοκίμασε στη πράξη. Τη προτίμησή τους στο 32άρι AJ έχουν δείξει πέραν του "West Beast" κι αρκετοί από τους συμβασιούχους της JB όπως είναι οι Jimmy Butler, Victor Oldaipo, Mike Conley, Kemba Walker κ.ά. Προσωπικά βρίσκω αρκετά εφευρετική την ιδέα της σύγχρονης αναβίωσης των πρώτων εγχειρημάτων της άλλοτε Nike Air Jordan σειράς και θεωρώ πως το νέο δημιούργημά της δεν βεβηλώνει σε καμία των περιπτώσεων τη μνήμη του ένδοξου προγόνου του. Απ' ότι φαίνεται δε θέλει κόπο αλλά τρόπο. Άραγε το XXX3 θα βασίζεται στα γονίδια του θρυλικού Air Jordan III?? Ήδη το φαντάζεστε έτσι δεν είναι??


Read more »

9 Νοεμβρίου 2017

Testing Adidas Dame 4

Η Adidas μάλλον έχει κάνει τη τύχη της με την απόφαση που πήρε πριν μερικά χρόνια να συνεργαστεί με τον Dame D.O.L.L.A. καθώς η low budget signature σειρά του τείνει να γίνει ένα απ' τα πλέον δυνατά χαρτιά της εταιρείας. Μπορεί να ξεκίνησε λίγο νωθρά με το πρώτο D Lillard όμως κάθε νέο μοντέλο της είναι ένα κλικ παραπάνω από το αμέσως προηγούμενο και εμφανισιακά δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, σφάλμα στο οποίο έχουν υποπέσει και ωριμότερες σειρές (πχ. Air Jordan XX9 και XXX) αλλά και σειρές άλλων κατηγοριών (βλέπε Ultra Boost). Φέτος ήρθε η ώρα του τέταρτου παπουτσιού της σειράς που πλέον καλείται Dame και ήρθε να διορθώσει τα όποια κακώς κείμενα δημιούργησε ο προκάτοχός του διατηρώντας όμως το φουτουριστικό του παρουσιαστικό.
Το Adidas Dame 4 διατηρεί τη φιλοσοφία της bootie κατασκευής που υιοθέτησε ο πρόγονός του αλλά μέσω μιας μικρής και ανεπαίσθητης αισθητικής επέμβασης το μετέτρεψε σε ζιβάγκο! Το άνωθεν μέρος του παπουτσιού κατά τα 3/4 του είναι μια σύνθετη mesh-άτη κατασκευή που ναι μεν δείχνει φτωχότερη σε σχέση με το D Lillard 3 και 2 παρ' όλα αυτά είναι εξίσου βολική και εξυπηρετική. Το εναπομείναν 1/4 είναι από ελαστικό neoprene που αγκαλιάζει ασφυκτικά τη περιοχή των αστραγάλων και εκτείνεται μέχρι και το πρώτο ζεύγος οπών. Το απαραίτητο και σκληρό heel counter παρέα με τα καλώδια που ξεπηδούν από το τρίτο ζεύγος οπών για τα κορδόνια αναλαμβάνουν να συγκρατήσουν το πόδι του εκάστοτε χρήστη. Και κάτι σημαντικό, το καλώδιο που διακρίνεται μονάχο του στο πίσω μέρος συνδέεται έστω και έμμεσα με τα καλώδια που "ξεπροβάλλουν" από τα πλευρά του Dame 4. Συνεχίζοντας, η ενδιάμεση σόλα είναι βασισμένη εξ' ολοκλήρου στη Bounce τεχνολογία και δε φέρει δύο υλικά αλλά μόνο ένα ενώ διατηρεί το διττό ρόλο που χε και πέρυσι αφού λειτουργεί παράλληλα κι ως σασί. Τέλος, η εξωτερική σόλα είναι ενιαία και είναι εξοπλισμένη με ένα ιδιόμορφο μοτίβο χάραξης που για άλλους είναι hit και για άλλους miss. Στο καλλωπιστικό κομμάτι το Dame 4 εκπέμπει κάτι φουτουριστικό και συνάμα αεροδυναμικό ενώ και σε αυτό το μοντέλο δεν παραλείπονται οι προσωπικές αναφορές στο παίχτη πράγματα για τα οποία μπορείτε να ενημερωθείτε μέσω της αναλυτικότατης (θαρρώ) ανάρτησης που δημοσίευσα πριν κάμποσες μέρες σχετικά με το νέο παπούτσι του Δαμιανού. (Adidas Dame 4)
Η Adidas όταν ξεκίνησε τις δύο low budget signature σειρές της για τον John Wall και τον Damian Lillard αντίστοιχα πόνταρα πως εκείνη του Τοίχου θα διαρκούσε περισσότερο αλλά διαψεύστηκα πανηγυρικά. Όπως και να χει εγώ φρόντισα να συγκεντρώσω παρακάτω τα αξιολογότερα - κατ' εμέ - performing βιντεάκια που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο ώστε να έχετε μια ιδέα περί τίνος πρόκειται σε περίπτωση που έχετε πάρει την απόφαση να ξοδέψετε περί τα 100 ευρώπουλα για να αποκτήσετε το φετινό μοντέλο του ηγέτη των Blazers.

Read more »

4 Νοεμβρίου 2017

Nike LeBron XV (Ashes)

Ο King James μπορεί τη περασμένη σεζόν να έχασε μια ακόμη ευκαιρία για να αυξήσει τη μικρή συλλογή δαχτυλιδιών πρωταθλητή που διαθέτει ωστόσο αυτό δε φαίνεται να επηρεάζει στο παραμικρό το μύθο που έχει ήδη χτίσει και συνεχίζει να διευρύνει. Η τρέχουσα αγωνιστική περίοδος στο NBA θα είναι η 15η στη καριέρα του "Εκλεκτού" LeBron James κι αυτή ίσως να είναι η τελευταία χρονιά του στο Οχάιο καθώς τα σενάρια δίνουν και παίρνουν όσον αφορά τη μόνιμη κατοικία που θα δηλώνει από του χρόνου. Παρά αυτή τη παραφιλολογία που χει αναπτυχθεί το όνομα LeBron παραμένει το εμπορικότερο προϊόν του NBA κάτι που γνωρίζει πολύ καλά η Nike γι' αυτό άλλωστε και κυκλοφορεί φέτος το 15ο μοντέλο της signature σειράς του. Το Nike LeBron XV είναι αποκύημα της φαντασίας του Jason Petrie, ενός σχεδιαστή που το όνομά του είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την εξέλιξη της δεύτερης πιο επιτυχημένης signature μπασκετικής σειράς στην ιστορία του αμερικάνικου κολοσσού αθλητικών ειδών. Απασχολήθηκε για πρώτη φορά στη σειρά όταν σχεδίασε το Air Max LeBron VII που γνώρισε τόσο μεγάλη απήχηση και "ανάγκασε" τη Nike να του αναθέσει το σχεδιασμό όλων των επόμενων παπουτσιών του King συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων κωδικών της δεύτερης τη τάξει σειράς, της Soldier.
Για το 15ο Nike LeBron ο Petrie αποφάσισε να αναζωογονήσει αισθητά την εικόνα της έως τώρα σειράς τόσο από στιλιστικής όσο και από τεχνολογικής σκοπιάς. Σ' ότι έχει να κάνει με το κατασκευαστικό μέρος διαπιστώνουμε πως για πρώτη φορά αξιοποιείται από τη σειρά η περίφημη τεχνολογία Flyknit ελαφρώς αναβαθμισμένη ή τροποποιημένη ένεκα των αθλητικών προσόντων του συγκεκριμένου MVP αθλητή. Το μονοκόμματο καλτσοειδές (bootie) κέλυφος ενσωματώνει τη νεοσύστατη τεχνολογία BattleKnit που προσφέρει τα ευεργετήματα του Flyknit πλεκτού αλλά είναι ενισχυμένο στα πλευρά του για ευνόητους λόγους. Για το lockdown του χρησιμοποιούνται τα γνωστά και μη εξαιρετέα νήματα Flywire ακριβώς με το ίδια μέθοδο που τα εκμεταλλεύτηκαν και στο LeBron XIV ενώ ένα σχετικά μικρό heel counter βρίσκεται τοποθετημένο στη πρύμνη του μοντέλου. Το άνωθεν μέρος ολοκληρώνεται από ένα δύο λεπτεπίλεπτες ζώνες κατά μήκος του κουτουπιέ και στο πίσω μέρος με τις άκρες του να σχηματίζουν θηλιές που χουν λειτουργικό σκοπό. Το κάτω μέρος του LeBron XV διαθέτει μια ενδιάμεση phylon σόλα κάτω από την οποία συνδέονται τρεις ημιανεξάρτητοι θύλακες που συνδυάζουν τις τεχνολογίες Zoom Air και Air Max (BattleMax) μια μετεξέλιξη του μεγάλου αρθρωτού θύλακα Zoom που είδαμε στα KD X και IX και σε πιο πρώιμο στάδιο στο LeBron X. Τέλος, μια τεμαχισμένη εξωτερική σόλα έχει "προσκολληθεί" στους θύλακες και φέρει μια συνεχή και ακιδωτή χάραξη που θυμίζει κατά πολύ εκείνη που υπήρχε στο Zoom Soldier VII.
Στο σχεδιαστικό κομμάτι τώρα ο Petrie έχει αναφέρει σε κάποιες συνεντεύξεις του πως ο LeBron δεν πολυεμπλέκεται στη διαδικασία της στιλιστικής προσέγγισης των παπουτσιών του εκτός βέβαια αν έχει κάποια συγκεκριμένη επιθυμία. Η σύγχρονη τάση στα μπασκετικά παπούτσια "επιβάλλει" το μινιμαλιστικό παρουσιαστικό και ο Petrie δε γινόταν να αποτελεί εξαίρεση. Το άνωθεν μέρος του XV δε φέρει περιττά μπιχλιμπίδια πέραν των ανάγλυφων πλευρών του αφού οι χρωματικές δυνατότητες που παρέχει το BattleKnit αρκούν για να "διακοσμήσουν" οποιοδήποτε είδους παπούτσι. Μια ακόμη πρωτιά που κατέχει το φετινό LeBron είναι πως για πρώτη φορά στη σειρά το swoosh δε δεσπόζει πάνω στο κύριο σώμα του παπουτσιού αφού επιλέχθηκε να μετακινηθεί και να "στριμωχθεί" με έντεχνο τρόπο μέσα στο μικρό heel counter. Πάνω στα λεπτά δερμάτινα μέρη έχουν τοποθετηθεί το στέμμα λογότυπο του LBJ μαζί με την υπογραφή του, η λατινική αρίθμηση του μοντέλου και εσωτερικώς αυτών το νούμερο της φανέλας του King και μια φωτιά που συνδέεται προφανώς με τη προσωνυμία της εικονιζόμενης έκδοσης. Τέλος να μη ξεχάσω να αναφέρω πως στη σειρά επανεμφανίζεται μετά από καιρό (Air Max LeBron VIII) ένα άλλο σήμα κατατεθέν του LBJ, ο εστεμμένος λέων που βρυχάται στη εξωτερική σόλα του οπίσθιου θύλακα.
Οι πρώτες επίσημες συστάσεις με το Nike LeBron XV έλαβαν χώρα περί τις αρχές Σεπτέμβρη και μέσω του ιστότοπου της εταιρείας. Ο επίσημα πρώτος χρωματισμός που είδαμε το LeBron XV ήταν ντυμένος στα ασπρόμαυρα και του αποδόθηκε το προσωνύμιο "Ashes" και είναι αυτός που βλέπετε τώρα στους δέκτες σας!  Μπορεί να άργησε να κυκλοφορήσει καθώς επιλέχθηκε να "σκάσει μύτη" πρώτα η εκρού έκδοση διαδικτυακά γνωστότερη ως "Ghost" όμως ο αρχικώς ενθουσιασμός μου ιδίως για το "Ashes" με όπλισε με περίσσια υπομονή. Ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης και αναμορφωτής των Cleveland Cavaliers ντεμπούτε το νέο του πατούμενο απ' το πρώτο κιόλας ματς της φετινής σεζόν αλλά σε μια κατάμαυρη έκδοση που δεν είχαμε ματαξαναδεί στην οποία και δέσποζε η λέξη Equality (ισότητα). Έκτοτε και σχεδόν σε κάθε αγώνα των Cavs ο King εμφανίζεται να το φορά σε διάφορους νέους χρωματισμούς του μερικοί εκ των οποίων λογίζονται ως προσωπικές εκδόσεις (PEs) κι άλλες αναμένονται να κυκλοφορήσουν στο πολύ άμεσο μέλλον. Σχεδόν η πλειοψηφία των sneakerheads κατατάσσουν το LeBron XV στη κορυφή της λίστας τους με τα ομορφότερα Nike LeBron που έχουμε δει μέχρι σήμερα αν και για μένα κορυφαίο όλων εξακολουθεί να παραμένει το LeBron II με δεύτερο αλλά από πολύ κοντά το  LeBron XI. Πέραν των όποιων κατατάξεων επιτέλους είδαμε τη σειρά του LBJ να τιμά το περίτεχνο πλεκτό της Nike και πήραμε μια μικρή μυρωδιά από το Zoom Air της επόμενης γενιάς. We are all witnesses!


Read more »

1 Νοεμβρίου 2017

Nike Hyperlive (Wolf Grey)

Τη προπερασμένη αγωνιστική περίοδο υπήρξαν δεκάδες κυκλοφορίες νέων μπασκετικών παπουτσιών δυσχεραίνοντας έτσι ευχάριστα τη διαδικασία επιλογής του καταλληλότερου. Αυτή η ευρύτατη γκάμα επιλογών περιείχε μπασκετικά για κάθε βαλάντιο και με δυνατότητα κάλυψης κάθε πιθανής ανάγκης. Οι πολυδιαφημισμένες signature σειρές μπορεί να κατείχαν για ακόμη μια χρονιά τη μερίδα του λέοντος σε πωλήσεις παρ' όλα αυτά αρκετά πρωτοεμφανιζόμενα μοντέλα και κάποιες "άσημες" σειρές δεν φάνηκαν να πτοούνται. Ένα από τα πρωτοεμφανιζόμενα μοντέλα της περυσινής σεζόν ήταν το Nike Hyperlive που κατά πως λέγεται προοριζόταν να φορεθεί από τον James Harden όμως αυτός προτίμησε να μεταπηδήσει στον μεγάλο ανταγωνιστή της swoosh. Τελικά κατέληξε να αποτελεί τη βασικότερη επιλογή αρκετών παιχτών του NBA που συνέχισαν να δηλώνουν τη "τυφλή υποταγή" τους στη Nike κι ένας εξ' αυτών ήταν ο Paul George. Το Nike Hyperlive λογίζεται ως η φυσική συνέχεια ή εξέλιξη των παλαιότερων Run The One και Hyperchase αν και τόσο στιλιστικά όσο και λειτουργικά είναι κομματάκι ανώτερο και απ' τα δύο!
Μπορεί ο κύριος σκοπός ύπαρξης του Nike Hyperlive να ταν η ανάδειξή του ως του επίσημα ανεπίσημου πατούμενου του Μούσια αυτό όμως δεν αλλοίωσε τον γενετικό του κώδικα. Πρόκειται για ένα εκ γενετής low budget μπασκετικό που εκμεταλλεύεται τις βασικές και συνάμα παλιότερες τεχνολογίες της Nike. Έχουμε λοιπόν να κάνουμε μ' ένα πανάλαφρο μπασκετικό μιας και το κέλυφός του είναι εξ ολοκλήρου κατασκευασμένο από mesh και fuse, ένας συνδυασμός υλικών ευρέως γνωστότερος κι ως Hyperfuse της προ-προπερασμένης όμως γενιάς. Διαθέτει επίσης αποσπώμενη ενδιάμεση σόλα από παλαιάς κοπής "σκληροτράχηλο" phylon υλικό κι όπως γίνεται αμέσως κατανοητό μη περιμένετε να έχετε απορρόφηση κραδασμών επιπέδου KD 10. Αν κι αρχικά θεωρούσα πως η λοξή τοποθέτηση των κορδονιών ήταν μια τέρμα εφετζίδικη έμπνευση τελικώς εμφανίζεται πολύ λειτουργική αν και στενοβουρλίδικη! Αυτή η σούπερ-ντούπερ light κατασκευή ολοκληρώνεται από μια εξωτερική σόλα που φέρει ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο χάραξης με μικρά εξάγωνα που άλλοτε έχουν συμπαγή μορφή κι άλλοτε εμφανίζονται μ' ένα κυκλικό κενό στο εσωτερικό τους.
Το Nike Hyperlive όταν υπήρχε στη διαδικτυακή σελίδα της εταιρείας ναι μεν βρισκόταν στη κατηγορία των μπασκετικών υποδημάτων θα μπορούσε όμως κάλλιστα να αναγνωριστεί κι ως ποδοσφαιρικό. Γι' αυτό ευθύνεται κατά κύριο λόγο το πολύ χαμηλό "κόψιμο" του κολάρου του αλλά και η μινιμαλιστική προσέγγιση γύρω από το σχεδιασμό του. Το Hyperlive δε διαθέτει ιδιαίτερες σχεδιαστικές λεπτομέρειες παρά μονάχα μία η οποία αρκεί για να αποτελέσει σήμα κατατεθέν του παπουτσιού. Φυσικά πρόκειται για το ασυνήθιστα τεράστιο swoosh που χει τοποθετηθεί στην εξωτερική πλευρά καλύπτοντας μάλιστα και μέρος του toe cap, μια "ξεπατικωσούρα" που χουμε συνηθίσει να βλέπουμε ακόμη και από signature μοντέλα της Nike όπως τα LeBron XIII και KD VI. Αυτό δεν είναι και το μόνο swoosh αφού δύο μικρότερα έχουν τοποθετηθεί στην εσωτερική πλευρά αλλά και ακριβώς στο μέσο της εξωτερικής σόλας αντίστοιχα. Από κει και πέρα το Hyperlive προσπαθεί να ξεχωρίσει μέσω της χρήσης ποικίλων χρωματικών συνδυασμών μερικοί εκ των οποίων κρίνονται απόλυτα επιτυχημένοι κι άλλοι πάλι εντελώς μα εντελώς αδιάφοροι.
Το Nike Hyperlive όπως προαναφέρθηκε και στο πρόλογο της ανάρτησης προοριζόταν εξ αρχής για τα πόδια του James Harden εν τέλει όμως φορέθηκε από αρκετούς "συνεργαζόμενους" με τη Nike παίχτες. Οι Paul Millsap, Isaiah Thomas και κυρίως οι Paul George και Andre Iguoadala το τίμησαν δεόντως φορώντας όμως προσωπικές εκδόσεις (PEs) του μοντέλου οι οποίες φυσικά δε βγήκαν ποτέ σε ευρεία κυκλοφορία εκτός την εντυπωσιακής έκδοσης "All Star" που φόρεσε ο PG-13 στο All Star Game του Τορόντο. Κατά κύριο λόγο το πατούμενο κυκλοφόρησε σε πιο συνηθισμένος χρωματικούς συνδυασμούς όμως εγώ κατέληξα στην ασφαλή επιλογή του γκρι χρώματος ("Wolf Grey") με τις lime λεπτομέρειες. Το Nike Hyperlive μπορεί θεωρητικά να καλείται ως η άτυπη συνέχεια του Hyperchase και τεχνολογικά να είναι ελαφρώς πτωχότερο (κυρίως λόγω της έλλειψης Flywire) παρ' όλα αυτά σα σχέδιο είναι σαφέστατα πολύ πιο επιθετικό και ομορφότερο. Πολύ κρίμα που η εταιρεία δεν αποφάσισε να δώσει συνέχεια στο δημοφιλέστερο ίσως low budget και μη-signature μπασκετικό μοντέλο της προπερασμένης σεζόν. Μια πολύ τίμια κατασκευή!


Read more »