Nike Flight Lite II Mid (Scottie Pippen PE)

Το άθλημα της καλαθοσφαίρισης συγκαταλέγεται μεταξύ των πέντε δημοφιλέστερων σπορ του πλανήτη. Η εξάπλωσή του οδήγησε στη κατακόρυφη άνοδο της εμπορικότητάς του κι αυτό αντικατοπτρίζεται από την παρούσα κατάσταση στον κλάδο των performing μπασκετικών υποδημάτων. Μετράμε αισίως 25 εν ενεργεία singature συλλογές κι εφόσον συμπεριλάβουμε εκείνες που είναι ανενεργές αλλά με ρετρό "παρουσίες" τότε ξεπερνάμε με σιγουριά τις 30! Παντελώς διαφορετική ήταν κατάσταση πριν 30 χρόνια, όπου τα team models ήταν ο απαρέγκλιτος κανόνας ενώ οι signature σειρές δε ξεπερνούσαν σε αριθμό τα δάχτυλα της μιας παλάμης. Μια απ' τις team model σειρές που διέθετε τότε η Nike ήταν η Flight που ουσιαστικά εκίνησε το 1989 όμως οι ένδοξες στιγμές της ήρθαν την επόμενη δεκαετία με πληθώρα κωδικών. Ένας απ' τους "πρεσβευτές" της σειράς Flight υπήρξε ο Scottie Pippen που μετά από δύο σεζόν φορώντας μπασκετικά της Avia μεταπήδησε στο δυναμικό της ανταγωνίστριας φίρμας του Oregon. Ο "Ινδιάνος" από το 1989 μέχρι το 1997 όπου και εγκαινίασε το πρώτο του επίσημο signature, αγωνίστηκε φορώντας διάσημα team models της Nike όπως τα Air Flight '89, Flight Lite 1, Flight Huarache, Air Maestro, Air Swift, Air Up, Air Way Up και το επιβλητικό Air More Uptempo. Ένα απ' τα πλέον αναγνωρίσιμα Nike που φόρεσε ο Scottie ήταν και το Air Flight Lite II Mid, το οποίο προτίμησε να φορά περισσότερο τη περίοδο 1991-92 καθώς και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 όντας μέλος της αυθεντικής Dream Team.

Το Air Flight Lite II Mid υπήρξε επί μια διετία σχεδόν ένα εκ των δημοφιλέστερων μπασκετικών της Nike και τόσο κατασκευαστικά όσο και σχεδιαστικά στηρίχθηκε στο προηγούμενο Flight Lite. Στιλπνό και ποιοτικό δέρμα απ' άκρη σ' άκρη με επικαλυπτόμενες επιφάνειες κι αμέτρητες μικρές διατρήσεις σε toe cap αλλά και πέριξ των αστραγάλων είναι τα κυριότερα - και μοναδικά κατά γενική ομολογία - χαρακτηριστικά γνωρίσματα εκείνων των μπασκετικών κατασκευών. Σ' όλο αυτό το συμπαγές πλαίσιο προσθέστε μια απαλή γλώσσα από nubuck και δύο παράλληλες TPU ράγες με οπές για την διέλευση των κορδονιών κι έχετε πανέτοιμο ένα early 90s κωδικό. Η ενδιάμεση σόλα του είναι από phylon υλικό κι είναι μερικά mm πιο παχιά σε σύγκριση με ότι συνηθίζεται σήμερα ενώ εντός της περιέχονται δύο Air αεροθάλαμοι στα συνήθη ύποπτα σημεία. Τέλος, για τη χάραξη της σόλας του συνεργάζονται δύο ειδών χαράξεις, το κλασικό herringbone μαζί με το μοτίβο των πολλών μικρών κύκλων ένα γνώρισμα που ίσως να "ξεπατίκωσε" απ' το Air Jordan VII.

Όσο κι αν έψαξα στο αχανές διαδίκτυο δε κατόρθωσα να ανακαλύψω ποιανού σχεδιαστή είναι η πένα που ευθύνεται για τη δημιουργία του Nike Air Flight Lite II Mid. Το πιθανότερο είναι να πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που επινοήθηκε το πρώτο Lite έχοντας κατά νου να το εξευμενίσει σχεδιαστικά κόντρα στην τότε νόρμα. Τα λεπτεπίλεπτα swoosh εκατέρωθεν των πλευρών αλλά και τα κλασικό σήμα της Nike Air στη πλάτη του αλλά και στο πάτωμα δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο όταν αναφερόμαστε σε 90s μπασκετικά της εν λόγω φίρμας. Σημείο αναφοράς του Lite Mid κι αυτό που με κάνει να αναπολώ τα νιάτα μου δεν είναι άλλο απ' το απλοϊκό μεν αλλά πολύ ξεχωριστό Flight λογότυπο που ναι ραμμένο με τη μορφή μπαλώματος στη κορυφή κάθε γλώσσας του ζευγαριού.

Το Nike Air Flight Lite II Mid όπως ειπώθηκε νωρίτερα κυκλοφόρησε περί τα τέλη του 1991 με αρχές του 1992 και προς αγορά ήταν διαθέσιμο μονάχα σε δύο κλασικούς χρωματισμούς, έναν κατάλευκο με ασπρόμαυρη φόδρα κι έναν κατάμαυρο με την ίδια ακριβώς φόδρα. Εκτός του Scottie Pippen υπήρξαν κι άλλοι πρωτοκλασάτοι παίχτες που φόρεσαν το μοντέλο όπως οι Gary Payton, Shawn Kemp, Reggie Miller, Vernon Maxwell αλλά κι ο Chris Mullin. Ο αριστερόχειρ φαρμακοχέρης των Run TMC μαζί με τον Pippen ήταν οι μόνοι παίχτες της Dream Team που αγωνίστηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης φορώντας τα Lite II Mid προσαρμοσμένα στα χρώματα της εθνικής του ομάδας. Έκτοτε εξαφανίστηκαν από προσώπου Γης και αρχειοθετήθηκαν από την swoosh για περίπου 30 χρόνια αφού μόλις πέρυσι αποφασίστηκε η επανακυκλοφορία του. Πέραν των δύο ορίτζιναλ χρωματισμών του και της USA έκδοσης επιλέχθηκε να κυκλοφορήσει κι η PE έκδοση που τίμησε το alter-ego του MJ. Η κατάλευκη έκδοση με τα κόκκινα swoosh και την ερυθρόλευκη φόδρα είναι αυτή που φορέθηκε από τον κύριο με το νούμερο 33. Όμορφη λεπτομέρεια αποτελεί η ιδέα να τοποθετηθεί στα insoles του το λογότυπο του Pip το οποίο βέβαια δεν υπήρχε στη og έκδοση αφού το εν λόγω logo πρωτοεμφανίστηκε το 1997.