Η φετινή sneaker free agency βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη καθώς ταλαντούχοι νεαροί NBAers όπως οι Kawhi Leonard, Joel Embiid, Andrew Wiggins, DeMarcus Cousins, Isaiah Thomas και Gordon Hayward αναζητούν εκείνη την αθλητική εταιρεία που θα πιστώσει το λογαριασμό τους με ένα αρκετά γενναίο ποσό προκειμένου να τη διαφημίσουν και γιατί όχι να αποκτήσουν και τη δική τους signature σειρά παπουτσιών. Η προ μηνός περίπου ανακοίνωση της επιστροφής της γερμανικής Puma στα μπασκετικά τεκταινόμενα σε συνδυασμό με τα προαναφερθέντα hot ονόματα που σουλατσάρουν ελεύθερα αναζητώντας τον επόμενο προμηθευτή των αγωνιστικών τους sneakers, άνοιξαν την όρεξη ακόμη και σε άλλα brands που είτε παλαιότερα είχαν παρουσία στα hoop business είτε διατηρούσαν ένα πιο χαμηλό προφίλ σα τη New Balance η οποία έχει βάλει από καιρό στο στόχαστρο της τον λευκό Κέλτη.
Αρχές Αυγούστου δημοσίευσα το πρώτο μέρος της εκτεταμένης μου ανάρτησης σχετικά με τις 15 εταιρείες που έκαναν το "αγροτικό" τους στα hoop business αλλά τείνουμε να τις ξεχάσουμε. Απ' ότι φάνηκε το πρώτο μέρος έτυχε (απρόσμενα) μεγάλης αποδοχής από τους αναγνώστες του blog κι έτσι στρώθηκα ώστε να ετοιμάσω το δεύτερο μέρος με τα επόμενα πέντε brands. Να επισημάνω και πάλι πως δε πρόκειται να αναφερθώ σε εταιρείες που δεσπόζουν αυτή τη στιγμή στον εν λόγω κλάδο αλλά σε εκείνες που άφησαν το δικό τους σημάδι στην ιστορία των μπασκετικών sneakers.
Αρχές Αυγούστου δημοσίευσα το πρώτο μέρος της εκτεταμένης μου ανάρτησης σχετικά με τις 15 εταιρείες που έκαναν το "αγροτικό" τους στα hoop business αλλά τείνουμε να τις ξεχάσουμε. Απ' ότι φάνηκε το πρώτο μέρος έτυχε (απρόσμενα) μεγάλης αποδοχής από τους αναγνώστες του blog κι έτσι στρώθηκα ώστε να ετοιμάσω το δεύτερο μέρος με τα επόμενα πέντε brands. Να επισημάνω και πάλι πως δε πρόκειται να αναφερθώ σε εταιρείες που δεσπόζουν αυτή τη στιγμή στον εν λόγω κλάδο αλλά σε εκείνες που άφησαν το δικό τους σημάδι στην ιστορία των μπασκετικών sneakers.
And 1
Νομίζω ότι όσοι από εμάς "μεγαλούργησαν" στα ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ τη δεκαετία του '90 δε γίνεται να μη θυμούνται την "αλήτικη" And 1. Η εταιρεία ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 1993 από τους Jay Gilbert, Seth Berger και Tom Austin έχοντας ως μότο "all ball, nothing more" ενώ το όνομά της το πήρε φυσικά απ΄ τη γνωστή μας φράση "καλάθι και φάουλ", αμερικανιστί "made the basket and 1". Η εταιρεία καταφέρει να γίνει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα πασίγνωστη εκμεταλλευόμενη το τότε κίνημα-ρεύμα του streetball. Η πρώτη της επιτυχία καταγράφεται μόλις τρία χρόνια μετά όταν και συνάπτει συνεργασία με τον "Λύκο" Stephon Marbury για χάρη του οποίου ετοίμασε και signature σειρά παπουτσιών. Συνέχισε να "καπηλεύεται" το streetball κίνημα μέσω πρωτοπόρων διαφημιστικών τερτιπιών και βιντεοταινιών μέσα απ΄ τα οποία γνωρίσαμε και τον μετέπειτα NBAer Rafer "Skyp to my Lou" Alston. Αυτό ήταν, η And 1 είχε καταφέρει να χωθεί για τα καλά μεταξύ Nike και Adidas διεκδικώντας μάλιστα σημαντικό μερίδιο της αγοράς των μπασκετικών υποδημάτων. Το παράτολμη κίνηση του Marbury ακολούθησαν αργότερα και άλλα μεγαλύτερα αστέρια του NBA όπως οι Latrell Sprewell, Jamal Crawford, Vince Carter αλλά κι ο τεράστιος Kevin Garnett ο οποίος "μετακόμισε" απ' τη Nike καθώς οι ιθύνοντες της And 1 του έταξαν τη δημιουργία της δικής του (δεύτερης παρακαλώ) signature σειράς. Η μικρή αμερικάνικη εταιρεία παρά τη σύντομη παρουσία της στη συγκεκριμένη κατηγορία κατάφερε να σχεδιάσει μερικά διαχρονικά μοντέλα όπως τα Marbury Mid, Tai Chi, Rise Mid, KG 1 και 2 αλλά και τα Spree Mid του θεοπάλαβου Latrell.
Νομίζω ότι όσοι από εμάς "μεγαλούργησαν" στα ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ τη δεκαετία του '90 δε γίνεται να μη θυμούνται την "αλήτικη" And 1. Η εταιρεία ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 1993 από τους Jay Gilbert, Seth Berger και Tom Austin έχοντας ως μότο "all ball, nothing more" ενώ το όνομά της το πήρε φυσικά απ΄ τη γνωστή μας φράση "καλάθι και φάουλ", αμερικανιστί "made the basket and 1". Η εταιρεία καταφέρει να γίνει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα πασίγνωστη εκμεταλλευόμενη το τότε κίνημα-ρεύμα του streetball. Η πρώτη της επιτυχία καταγράφεται μόλις τρία χρόνια μετά όταν και συνάπτει συνεργασία με τον "Λύκο" Stephon Marbury για χάρη του οποίου ετοίμασε και signature σειρά παπουτσιών. Συνέχισε να "καπηλεύεται" το streetball κίνημα μέσω πρωτοπόρων διαφημιστικών τερτιπιών και βιντεοταινιών μέσα απ΄ τα οποία γνωρίσαμε και τον μετέπειτα NBAer Rafer "Skyp to my Lou" Alston. Αυτό ήταν, η And 1 είχε καταφέρει να χωθεί για τα καλά μεταξύ Nike και Adidas διεκδικώντας μάλιστα σημαντικό μερίδιο της αγοράς των μπασκετικών υποδημάτων. Το παράτολμη κίνηση του Marbury ακολούθησαν αργότερα και άλλα μεγαλύτερα αστέρια του NBA όπως οι Latrell Sprewell, Jamal Crawford, Vince Carter αλλά κι ο τεράστιος Kevin Garnett ο οποίος "μετακόμισε" απ' τη Nike καθώς οι ιθύνοντες της And 1 του έταξαν τη δημιουργία της δικής του (δεύτερης παρακαλώ) signature σειράς. Η μικρή αμερικάνικη εταιρεία παρά τη σύντομη παρουσία της στη συγκεκριμένη κατηγορία κατάφερε να σχεδιάσει μερικά διαχρονικά μοντέλα όπως τα Marbury Mid, Tai Chi, Rise Mid, KG 1 και 2 αλλά και τα Spree Mid του θεοπάλαβου Latrell.
Etonic
Η Etonic μπορεί να είναι παντελώς άγνωστη στους περισσότερους από εμάς όμως σαν εταιρεία διαθέτει πολύ μεγάλη ιστορία. Το 1876 ο Charles Eaton δημιουργεί ένα εργοστάσιο κατασκευής δερμάτινων παπουτσιών και μποτών κι ως επί το πλείστον τα προϊόντα της προορίζονταν για τα αμερικάνικα στρατεύματα. Κάπου το 1950 γίνεται η πρώτη εταιρεία υπόδησης που κατασκευάζει παπούτσια ειδικά κατασκευασμένα για το άθλημα του γκολφ καταφέρνοντας μάλιστα να ηγείται του συγκεκριμένου κλάδου για αρκετά χρόνια. Εκμεταλλευόμενη τη τότε δυναμική της εισέρχεται και στη κατηγορία των running παπουτσιών και το 1976 η άλλοτε Golf Company αλλάζει την ονομασία της σε Etonic. Η εταιρεία ξεκινάει το 1981 τη συνεργασία της με τον θρύλο του τένις Fred Perry και το πασίγνωστο λογότυπο με το στεφάνι είναι πλέον γεγονός. Στην ανταγωνιστικότατη κατηγορία των μπασκετικών η Etonic πρωτομπήκε το 1984 όταν κι έπεισε το νούμερο ένα του draft εκείνης της χρονιάς να προτιμήσει τα προϊόντα της αποκτώντας έστω κι ατύπως τη δική του signature σειρά. Εκείνος ο ψηλόλιγνος και φέρελπις νεαρός άκουγε στο όνομα Hakeem Olajuwon κι εξελίχθηκε σε έναν από του κορυφαίους center στην ιστορία του αθλήματος. Γι' αυτό το λόγο άλλωστε τα μοντέλα The Dream Supreme και The Dream Lo που κόσμησαν τα πόδια του τέως "Akeem" θεωρούνται μέχρι και σήμερα αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας των sneakers.Fila
Ewing Athletics
Η εταιρεία όπως είναι κατανοητό ανήκει στο σπουδαιότερο ίσως παίχτη στην ιστορία των New York Knicks, τον επιβλητικό Patrick Ewing. Το νούμερο #33 των Knickerbockers μπορεί κατά τις πρώτες του σεζόν στο NBA να έκανε πράματα και θ(ε)άματα εντός παρκέ όμως η εμπορική συμφωνία που χε συνάψει με την Adidas για τη προώθηση προϊόντων της αλλά και του signature παπουτσιού του (Ewing Rivarly) δεν είχαν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ο Πατρίκιος έχοντας για μάνατζερ τον δαιμόνιο David Folk που κυριολεκτικά έλυνε κι έδενε στο NBA (ευθύνεται εν μέρει και για τα δύο lockout) αποφάσισαν να ιδρύσουν το 1988 την Ewing Athletics. Σε σύντομο χρονικό διάστημα η εταιρεία κυκλοφόρησε και το πρώτο της μοντέλο το Rebound Hi που θα φορούσε αποκλειστικά και μόνο το "Beast of the East". Εκείνο όμως το παπούτσι που κατάφερε να κάνει πραγματικό πάταγο ήταν το 33 Hi το οποίο μέχρι σήμερα θεωρείται από τα εμβληματικότερα μοντέλα στην ιστορία των μπασκετικών υποδημάτων. Δυστυχώς η Ewing Athletics πρόλαβε να κυκλοφορήσει μόλις είκοσι κωδικούς καθώς το 1996 έβαλε λουκέτο εξαιτίας προβλημάτων και διαφωνιών που είχε με τον βασικό της διανομέα γεγονός που οδήγησε τον Patrick στην αγκαλιά της Nike. Η Ewing Athletics ως άλλος Φοίνικας αναγεννήθηκε απ' τις στάχτες της το 2011 εκμεταλλευόμενη το γενικότερο κλίμα των ρετρό επανεκδόσεων κι έτσι επαναλειτουργεί επωφελούμενη τη σύντομη αλλά γεμάτη ιστορία της. Πέραν των δύο προαναφερθέντων κωδικών υπήρξαν κι άλλα μοντέλα-σταθμοί στη πορεία της εκ των οποίων ξεχωρίζουν το Center, το Eclipse αλλά στην έκδοση που ήταν "ντυμένη" στα χρώματα της ορίτζιναλ Dream Team, το περιβόητο Focus αλλά και το περιβόητο Empire που ήταν το τελευταίο signature της σειράς.Pony
Η παμπάλαια αμερικάνικη εταιρεία είναι γέννημα θρέμμα τη περίφημης μεγαλούπολης των ΗΠΑ, της πόλης που δε κοιμάται ποτέ, της Νέα Υόρκης. Η Pony γεννήθηκε το 1972 και είναι "τέκνο" του Roberto Muller ο οποίος λέγεται ότι είχε μια γενναία χείρα βοηθείας από τον Horst Dasslet, γιος ενός εκ των συνιδρυτών της Adidas, ώστε να στήσει την επιχείρησή του. O Muller με την τεχνογνωσία που αποκόμισε συνέβαλε αρκετά στην ανάπτυξη της Ewing Athletics αλλά και της εταιρείας του Michael Johnson ενώ περίπου στα μέσα της δεκαετίας του '90 διετέλεσε και CEO της Reebok. Το όνομα της εταιρείας "αναμείχθηκε" με πολλά αθλήματα κι έχει να περηφανεύεται πως ο μύθος Πελέ φορώντας της δική της μάρκα παπουτσιών σκόραρε το 1.300ο γκολ στην αξεπέραστη και τεράστια καριέρα του. Οι θρυλικοί Bob McAdoo και Darryl Dawkins υπήρξαν απ' τους πρώτους επαγγελματίες μπασκετμπολίστες που προτίμησαν μπασκετικά με το περίφημο σήμα της εταιρείας (γνωστό κι ως Pony Shooter) αλλά τη τεράστια φήμη της την απέκτησε χάρη στον κοντορεβιθούλη Spud Webb. Ο τότε rookie των Atlanta Hawks "κατατρόπωσε" στο διαγωνισμό καρφωμάτων του 1986 τον συμπαίκτη και περσινό νικητή του θεσμού Dοminique Wilkins αφήνοντας άπαντες άφωνους με το τεράστιο επιτόπιο - κι όχι μόνο - άλμα του. Από κείνη τη βραδιά τα Pony City Wings γίναν ανάρπαστα τόσο στη low όσο και στη high-top εκδοχή τους και μαζί με τo Shooter, τα M-100 και Μ-110 και φυσικά το Pro-Model συνθέτουν την all-star 5άδα της φίρμας που εξακολουθεί να λειτουργεί αλλά προσανατολισμένη σε πιο lifestyle μονοπάτια.