Ναι ναι καλά βλέπουν τα ματάκια σας!! Είπα αυτή τη φορά σαν άλλος διαδικτυακός Τζακ Σπάροου να σαλπάρω για άγνωστα νερά και να ασχοληθώ με δύο running μοντέλα που έχουν φέρει τα πάνω-κάτω στο συγκεκριμένο κλάδο αθλητικών υποδημάτων. Αρχή όλης αυτής της "συμφοράς" υπήρξε ο Φλεβάρης του 2013 όταν ο γερμανικός κολοσσός αθλητικού εξοπλισμού μας σύστησε με τη νέα της αντικραδασμική τεχνολογία Boost που είναι προϊόν έρευνας αρκετών χρόνων. Για να γίνει φυσικά περισσότερο κατανοητή η λειτουργικότητα αλλά και οι δυνατότητες αυτής της νέας τεχνολογίας η Adidas φρόντισε να κατασκευάσει ένα νέο running μοντέλο, το περίφημο Energy Boost. Κι όσο καιρό εμείς οι μπασκετικοί περιμέναμε να δούμε επιτέλους τις κάψουλες και σε ένα μπασκετικό, τα running πατούμενα φρόντιζαν να εξελίσσονται διαρκώς με αποτέλεσμα τη κυκλοφορία και του δεύτερου Energy Boost (2014) αλλά και του μυθικού πια Adidas Ultra Boost (2015).
Το Adidas Energy Boost 2 είναι πιστό αντίγραφο του ένδοξου προγόνου του με ορισμένες απειροελάχιστες μικροδιαφορές. Στη βασική εκδοχή του το EB2 διαθέτει κέλυφος κατά το ήμισυ κατασκευασμένο σύμφωνα τις προδιαγραφές της τεχνολογίας TechFit οπότε έχουμε να κάνουμε με ένα σπάντεξ τύπου υλικό που σε στοχευμένα σημεία του ενισχύεται με μια λεπτή fuse επίστρωση ενώ το υπόλοιπο μισό του κελύφους είναι από neoprene υλικό με αφράτη εσωτερική επένδυση. Στη παρουσιαζόμενη έκδοση τη θέση του σπάντεξ υλικού την έχει πάρει ένα engineered stretch mesh (ESM) για περισσότερη αναπνευσιμότητα του πέλματος χωρίς βέβαια να λείπει η προαναφερθείσα λεπτή fuse στρώση. Πάνω απ' αυτό το καλτσοειδές κέλυφος έχει τοποθετηθεί ένα ενιαίο πλαστικό και ημιδιάφανο κλουβί (cage), μέρη του οποίου είναι τα Three Stripes και των δύο πλευρών συν τα δύο τριγωνικά και ημι-ανεξάρτητα heel clips στη βάση της φτέρνας. Εν συνεχεία έχουμε μια ενδιάμεση σόλα γεμάτη με μικροκάψουλες Boost και ακολουθεί το Torsion System με τη μορφή ενός μεγάλου και πλαστικού X-bar (D Rose 5 εσύ?). Τέλος, η εξωτερική σόλα του EB2 δε διαφέρει σε κάτι από την αντίστοιχη που διέθετε ο προκάτοχός του με την ιδιόμορφη adiWear σόλα να καλύπτει και πάλι συγκεκριμένα σημεία απ' τη συνολική επιφάνεια επαφής του πέλματος και με αναπόφευκτο αποτέλεσμα τη φθορά ορισμένων καψουλών κατά την μακροχρόνια χρήση του παπουτσιού.
Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα κάνει την εμφάνισή του ένα από τα θρυλικότερα υποδήματα της /// που προσωπικά το έχω αποκαλέσει ως το σύγχρονο Stan Smith, το Adidas Ultra Boost. Η Adidas μετά από αρκετά χρόνια κατάφερε να σχεδιάσει ένα μοντέλο που αποτελεί πια ορόσημο στη πολύχρονη ιστορία της το οποίο μάλιστα ξεπουλάει σε χρόνο dt ανεξαρτήτως χρωματισμού και όποιας πιθανής ή απίθανης εκδοχής του. Το UB καταφέρει να συνδυάσει με άψογο τρόπο τις δύο νεότερες και κορυφαίες τεχνολογικές καινοτομίες της γερμανικής εταιρείας που δεν είναι άλλες από το Boost και το Primeknit. Το συγκεκριμένο πατούμενο διαθέτει 20% περισσότερο αντικραδασμικό υλικό Boost από οποιοδήποτε άλλο (και μέχρι τότε) μοντέλο της Adidas παρ' όλα αυτά όμως κεντρικός πρωταγωνιστής είναι άλλος. Το περίφημο πλεκτό Primeknit καταλαμβάνει παραπάνω από τα 3/4 του κελύφους με το εναπομείναν μέρος του (από αστραγάλους και πίσω) να αποτελείται από mesh με πλουσιοπάροχη εσωτερική επένδυση. Τα Three Stripes έχουν λειτουργική χρηστικότητα αντίστοιχη με εκείνων του EB μόνο που αυτή τη φορά "συνδέονται" με ένα κλασικού τύπου heel counter από TPU υλικό. Τέλος, καταμεσής της ενδιάμεσης σόλας βρίσκεται μια μικρή αντιστρεπτική μπάρα (Torsion System) ενώ η κατασκευή ολοκληρώνεται από μια εξωτερική σόλα με βαφλοειδές μοτίβο χάραξης και πολλά μικρά εξογκώματα τα οποία αποτέλεσαν την "Αχίλλειο πτέρνα" της og βερσιόν (φθείρονταν γρήγορα) γεγονός που ανάγκασε την εταιρεία να προβεί σε επανασχεδιασμό αλλά και επανασύστασή τους (Continental γόμα).
Το Adidas Energy Boost 2 μαζί με το Adidas Ultra Boost συνθέτουν ουσιαστικά τη κατηγορία των premium running μοντέλων της γερμανικής εταιρείας. Και τα δύο μοντέλα έχουν κυκλοφορήσει - και χωρίς καμιά δόση υπερβολής - σε εκατοντάδες χρωματικούς συνδυασμούς αλλά και σε αρκετές ιδιαίτερες εκδόσεις (ATR, ESM, Uncaged κ.ά.) με τη καθεμιά τους να γνωρίζει επιτυχία ανάλογη της αντίστοιχης βασικής έκδοσης. Κατ' εμέ πιο performing παπούτσι είναι το EB2 αφού τόσο το lockdown όσο και το επίπεδο πρόσφυσής του είναι σαφώς ανώτερα από τα αντίστοιχα του UB. Δε λέω πως το UB είναι ακατάλληλο για τρέξιμο απλά το συγκεκριμένο μοντέλο ίσως και άθελά του έχει καταφέρει να λογίζεται από το εν δυνάμει αγοραστικό κοινό ως ένα lifestyle παπούτσι, ένας τίτλος που μάλλον αρμόζει περισσότερο στο Adidas NMD.
Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα κάνει την εμφάνισή του ένα από τα θρυλικότερα υποδήματα της /// που προσωπικά το έχω αποκαλέσει ως το σύγχρονο Stan Smith, το Adidas Ultra Boost. Η Adidas μετά από αρκετά χρόνια κατάφερε να σχεδιάσει ένα μοντέλο που αποτελεί πια ορόσημο στη πολύχρονη ιστορία της το οποίο μάλιστα ξεπουλάει σε χρόνο dt ανεξαρτήτως χρωματισμού και όποιας πιθανής ή απίθανης εκδοχής του. Το UB καταφέρει να συνδυάσει με άψογο τρόπο τις δύο νεότερες και κορυφαίες τεχνολογικές καινοτομίες της γερμανικής εταιρείας που δεν είναι άλλες από το Boost και το Primeknit. Το συγκεκριμένο πατούμενο διαθέτει 20% περισσότερο αντικραδασμικό υλικό Boost από οποιοδήποτε άλλο (και μέχρι τότε) μοντέλο της Adidas παρ' όλα αυτά όμως κεντρικός πρωταγωνιστής είναι άλλος. Το περίφημο πλεκτό Primeknit καταλαμβάνει παραπάνω από τα 3/4 του κελύφους με το εναπομείναν μέρος του (από αστραγάλους και πίσω) να αποτελείται από mesh με πλουσιοπάροχη εσωτερική επένδυση. Τα Three Stripes έχουν λειτουργική χρηστικότητα αντίστοιχη με εκείνων του EB μόνο που αυτή τη φορά "συνδέονται" με ένα κλασικού τύπου heel counter από TPU υλικό. Τέλος, καταμεσής της ενδιάμεσης σόλας βρίσκεται μια μικρή αντιστρεπτική μπάρα (Torsion System) ενώ η κατασκευή ολοκληρώνεται από μια εξωτερική σόλα με βαφλοειδές μοτίβο χάραξης και πολλά μικρά εξογκώματα τα οποία αποτέλεσαν την "Αχίλλειο πτέρνα" της og βερσιόν (φθείρονταν γρήγορα) γεγονός που ανάγκασε την εταιρεία να προβεί σε επανασχεδιασμό αλλά και επανασύστασή τους (Continental γόμα).
Το Adidas Energy Boost 2 μαζί με το Adidas Ultra Boost συνθέτουν ουσιαστικά τη κατηγορία των premium running μοντέλων της γερμανικής εταιρείας. Και τα δύο μοντέλα έχουν κυκλοφορήσει - και χωρίς καμιά δόση υπερβολής - σε εκατοντάδες χρωματικούς συνδυασμούς αλλά και σε αρκετές ιδιαίτερες εκδόσεις (ATR, ESM, Uncaged κ.ά.) με τη καθεμιά τους να γνωρίζει επιτυχία ανάλογη της αντίστοιχης βασικής έκδοσης. Κατ' εμέ πιο performing παπούτσι είναι το EB2 αφού τόσο το lockdown όσο και το επίπεδο πρόσφυσής του είναι σαφώς ανώτερα από τα αντίστοιχα του UB. Δε λέω πως το UB είναι ακατάλληλο για τρέξιμο απλά το συγκεκριμένο μοντέλο ίσως και άθελά του έχει καταφέρει να λογίζεται από το εν δυνάμει αγοραστικό κοινό ως ένα lifestyle παπούτσι, ένας τίτλος που μάλλον αρμόζει περισσότερο στο Adidas NMD.